இராணுவத்தை பயன்படுத்துவேன்: ரணில் மீண்டும் எச்சரிக்கை!

மனித உரிமைகள் என்ற போர்வையில் வன்முறையையும் அராஜகத்தையும் தலைதூக்க தாம் ஒருபோதும் இடமளிக்கப் போவதில்லை என வலியுறுத்திய ஜனாதிபதி ரணில் விக்கிரமசிங்க, எந்தவொரு தரப்பினரும் அவ்வாறான முயற்சியில் ஈடுபட்டால் அதனை முற்றாக ஒடுக்குவதற்கு பாதுகாப்புப் படையினரைப் பயன்படுத்துவோம் எனவும் தெரிவித்தார்.

இவ்வாறான சூழ்நிலையில் இராணுவத்தின் கீழ்மட்ட அதிகாரி முதல் பீல்ட் மார்ஷல் பதவி வரையிலான அனைவரும் தமது பொறுப்பை நிறைவேற்ற கடமைப்பட்டுள்ளனர் என ஜனாதிபதி வலியுறுத்தினார்.

ஜனாதிபதி ரணில் விக்கிரமசிங்க நேற்று (24) பாராளுமன்றத்தில் விசேட உரையொன்றை ஆற்றிய போதே மேற்கண்டவாறு தெரிவித்தார். ஜனாதிபதி மேலும் தெரிவிக்கையில், “இந்த விடயம் தொடர்பில் நான் பேசுவதற்கு முன்னர் நேற்று நான் குறிப்பிட்ட இரண்டு விடயங்களை ஞாபகப்படுத்திக்கொள்ள வேண்டும். ஜனாதிபதியின் மனதில் மூன்று அச்சங்கள் எழுந்துள்ளதாக பாராளுமன்ற உறுப்பினர் முஜிபுர் ரகுமான் தெரிவித்துள்ளார்.

ஒரு நபருக்கு மூன்று பயங்கள் இருக்க முடியாது என்பதை நான் உங்களுக்கு சொல்ல விரும்புகிறேன். மூன்று அச்சங்களும் விஷால் மகாநுவரத்தில் நிகழ்ந்தன. நோய் பயம், மனிதாபிமானமற்ற பயம், மரண பயம் ஆகியவை ஒரு குழுவில் ஏற்படலாம். அந்த விஷயத்தை தெளிவுபடுத்த ரதன சூத்திரத்தைக் கேட்கும்படி கேட்டுக்கொள்கிறேன். ஒரு மனிதனுக்கு எப்போதும் மூன்று பயங்கள் இருப்பதில்லை. மரிக்கார் பயம் இருந்தாலும், ஹிருணிகாவுக்கு பயம் இருந்தாலும், ரோசிக்கு பயம் இருந்தாலும் அது மூன்று பயம் இல்லை.

அத்துடன், ‘அறகலய’க்கு நன்றி செலுத்தி ஜனாதிபதி ஆசனத்தில் அமர்ந்த ரணில் விக்கிரமசிங்க இன்று அதே ‘ஆரகலய’வை அடக்கி வாசிக்கின்றார் என எனது நண்பர் விஜித ஹேரத் குறிப்பிட்டார். அரகலயாவின் தகுதிக்காக அல்ல, இந்த நாட்டின் ஜனாதிபதி போனால், பிரதமர் அந்த பதவியை எடுக்க வேண்டும். அதுமட்டுமின்றி சட்டப்படி நான்தான் செயல் தலைவராக இருந்திருக்க வேண்டும். எனது வீட்டிற்கு தீ வைக்கப்பட்டது, நான் வெளியேறும்படி கூறப்பட்டது. ஆனால், நான் விலகவில்லை, அதனால்தான் நான் இங்கே இருக்கிறேன். இந்த ஜனாதிபதி பதவியை நான் கேட்டேன் என்று எமது எதிர்க்கட்சித் தலைவரும் இன்று கூறினார். இதை நான் கேட்கவில்லை. நாட்டின் சூழ்நிலை காரணமாக இதை ஏற்றுக்கொண்டேன். மகாநாயக்க தேரர்களும் என்னிடம் கோரிக்கை விடுத்தனர். நான் அவர்களிடம் சென்று கேட்கவில்லை. நான் கடிதங்கள் எழுதவில்லை. கடந்த மே மாதம் 12ஆம் திகதி ஜனாதிபதி கோட்டாபய ராஜபக்ஷவுக்கு அனுப்பிய கடிதத்தை எதிர்க்கட்சித் தலைவர் இன்று மறந்து விட்டார்.

“திரு ஜனாதிபதி, எதிர்க்கட்சியின் பிரதான கட்சியாக SJB கூட்டணியின் தலைமையில் குறுகிய கால அரசாங்கத்தை அமைப்பதற்காக சமகி ஜன பல சந்தனயின் தலைவர் என்ற முறையில் பிரதமர் பதவியை ஏற்க நான் முடிவு செய்யவில்லை என்று நான் அறிவிக்கிறேன்.” எனது உரைக்குப் பிறகு, இந்தக் கடிதம் முழுவதையும் ஹன்சார்டில் சேர்க்குமாறு கேட்டுக்கொள்கிறேன்.

திரு கோட்டாபய ராஜபக்ச சென்று எதிர்க்கட்சித் தலைவரின் ஆலோசனையைப் பெற்றார். வேண்டுமானால் கட்சி சாசனத்தில் பார்க்கலாம். ஒழுக்காற்று விசாரணை நடத்தப்படலாம். என்னைக் குறை கூறாதீர்கள். குறிப்பிட்ட, காலத்திற்குள் அதிபர் பதவியை ராஜினாமா செய்ய ஒப்புக்கொண்டவர்.

அதனால் நான் சத்தியப்பிரமாணம் செய்து இரண்டு மாதங்களுக்குப் பிறகு அவர் வெளியேறினார். அவரைப் போகச் சொன்னது நீங்கள் அல்ல. அதனால் நான் என்ன செய்வது?

இராணுவம் பற்றி பேசும் போது இராணுவத்தின் செலவு அதிகரித்துள்ளதாக சிலர் கூறினர். சிலரது கருத்துப்படி இராணுவத்துக்கான ஒதுக்கீட்டை 24 மணி நேரத்தில் குறைக்க முடியாது. 25,000 ஊழியர்களை ஒரேயடியாக ரோட்டில் போட முடியாது. நாங்கள் இப்போது ஒரு திட்டத்தை உருவாக்குகிறோம். அதன்படி நடக்க வேண்டும். இம்முறை அதிக செலவுகளை இராணுவம் ஏற்க வேண்டியிருந்தது. அதை நம்மால் தடுக்க முடியாது. படையினரின் எண்ணிக்கை குறைந்தாலும் பதவி உயர்வுகள் அதிகரித்துள்ளன. போன்ற உண்மைகளும் இதை பாதித்துள்ளன.

இப்போது உணவு பாதுகாப்பு திட்டங்களுக்கு ராணுவத்தை அனுப்பியுள்ளோம் என்பது வேறு விஷயம். அத்துடன் இராணுவப் பண்ணைகள் மூலம் எமக்கு நிறைய வருமானம் கிடைக்கின்றது, அந்த பொருட்களின் போக்குவரத்துக்கு தேவையான அளவு இராணுவத்தை பயன்படுத்துமாறும் கூறியுள்ளேன். ராணுவத்தின் எதிர்காலத்தை நாம் பார்க்க வேண்டும். அதற்கான பாதுகாப்பு 2030 அறிக்கையின்படி செயல்படுகிறோம். நமது பாதுகாப்பை நாம் திட்டமிட வேண்டும்.

உலகில் அச்சுறுத்தல் இல்லை என்று சொல்ல முடியாது. இந்த நிலைமைகள் மாறி வருகின்றன. 1971 அச்சுறுத்தல், 80கள் அல்லது ஈஸ்டர் ஞாயிறு சம்பவம் அல்ல. இந்த அச்சுறுத்தல்கள் வெவ்வேறு வழிகளில் நிகழ்கின்றன. என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டும். உலக நிலைமைகளை நாம் பார்க்க வேண்டும். இந்தியப் பெருங்கடலில் கவனம் செலுத்த வேண்டும். 2030க்குள் நமது கடற்படைப் படைகள் அதிகரிக்கப்பட வேண்டும்.இராணுவம் குறையலாம்.

விமானப்படையிடம் அதிக போர் விமானங்கள் இருக்கலாம். ட்ரோன் தொழில்நுட்பம் தேவை. 2040ல் இந்த நிலை இன்னும் அதிகரிக்கும். இது எப்படி தொடரும் என்று பார்க்க வேண்டும். 3%-4% பராமரிக்க நமது பாதுகாப்பு செலவினங்களை குறைக்க வேண்டும்.

நம்மால் முடிந்தால், நமது பொருளாதார வளர்ச்சி விகிதத்தை 8%க்கு கொண்டு வர போதுமான பணம் உள்ளது. பல வருடங்களாக இந்த 8% பொருளாதார வளர்ச்சியால் சிங்கப்பூரில் இந்த நிலை உருவானது. நாம் புதிதாக சிந்திக்க வேண்டும். அத்துடன் இராணுவத்தில் இருந்து வெளியேறுபவர்கள் இந்தச் சங்கப் பணிகளுக்குப் பங்களிக்க வாய்ப்பளிக்க வேண்டும்.

இன்று, தொழில் வல்லுநர்கள் இந்த நாட்டை விட்டு வெளியேறுகிறார்கள். நமது ராணுவ வீரர்களுக்கு பயிற்சி அளித்து அந்த இடங்களுக்கு அனுப்புவதன் மூலம் அந்த இடைவெளியை நிரப்ப முடியும். அதனால்தான் ராணுவப் பணியில் ஓய்வு பெறும் வயதை 22லிருந்து 18 ஆகக் குறைத்துள்ளோம். மற்றவர்களுக்கு எந்த பிரச்சனையும் இல்லை. இவற்றை நாம் புதிதாகத் திட்டமிட வேண்டும். நாம் புதிதாக சிந்திக்க வேண்டும். இலங்கையில் புதிய போர்க்கப்பலைத் தயாரிக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன். அந்த சக்தி நம்மிடம் உள்ளது. பணத்தை மட்டும் கண்டுபிடிக்க வேண்டும்.பிரிட்டன் இந்த திட்டங்களை 2035 வரை செய்திருப்பதை பார்த்தேன்.புதிய சட்டங்களை கொண்டு வர வேண்டும். பாதுகாப்பு கவுன்சிலை சட்டப்படி அமைப்போம். இது திட்டமிடப்பட்டுள்ளது.

தேசிய பாதுகாப்பு ஆலோசகர் பதவியையும், தேசிய பாதுகாப்பு செயலகத்தையும் நிறுவ வேண்டும். அதேபோன்று அந்த அலுவலகங்களுக்கு முப்படை குழுவும் நியமிக்கப்படும். இதையெல்லாம் விவாதித்து இந்த அவையில் முன்வைப்பேன். இலங்கையில் புதிய இராணுவத்தை உருவாக்க விரும்புகிறோம். இதைச் செய்ய, வேகமாக வளரும் பொருளாதாரம் தேவை.

“நாங்கள் காவல்துறையினரிடமும் கவனம் செலுத்தியுள்ளோம். அடுத்த 10 ஆண்டுகளில் காவல்துறையை எவ்வாறு மேம்படுத்துவது என்பதைக் கண்டறிய “பொது பாதுகாப்பு அறிக்கை” என்ற அறிக்கையைப் பெறுகிறோம். அதுபற்றி அமைச்சரிடம் தெரிவித்தேன்.இப்போது காவல்துறை உத்தரவு அருங்காட்சியகத்திற்கு அனுப்ப வேண்டிய கட்டத்தை எட்டியுள்ளது. தற்போது புதிய அரசாணையை தயாரிக்கும் பணியில் ஈடுபட்டுள்ளோம். இன்று போதைப்பொருள் கடத்தல், மனித கடத்தல் என பல பிரச்சனைகள் உள்ளன. இந்தப் பிரச்சினைகளை எல்லாம் தீர்த்துக்கொண்டு நாம் முன்னேற வேண்டும். அன்றைய தினம் வன்முறைக் கும்பல்களிடம் இருந்து இந்த பாராளுமன்றத்தை பாதுகாக்க உழைத்த அனைத்து ஆயுதப்படை வீரர்களுக்கும் நான் குறிப்பாக நன்றி கூற விரும்புகிறேன். அவர்கள் இல்லாவிட்டால் இன்று இந்த நாட்டில் பாராளுமன்றமே இருந்திருக்காது. இன்று நாம் செய்வது போல் உட்கார்ந்து விஷயங்களை விவாதிக்க முடியாது.

எமது அரசியலமைப்பின் 03வது சரத்து இறைமை மக்களுக்கே உரியது என்று கூறுகிறது. பிரிவு 04 எவ்வாறு செயல்படுகிறது என்பதைக் கூறுகிறது. சட்டமியற்றும் அதிகாரம், நிறைவேற்று அதிகாரம் மற்றும் நீதித்துறை அதிகாரம் மற்றும் அடிப்படை உரிமைகள். மேலும், மக்கள் நேரடியாக பங்கேற்கும் ஒரே வாய்ப்பு வாக்கெடுப்புதான். யாரும் தெருவில் இறங்கி பிரச்னை செய்ய முடியாது. வன்முறைக்கு இடமில்லை. இந்த விதிகளை பாதுகாக்கும் பொறுப்பு ராணுவத்திற்கு உள்ளது.

“அரசுகளை கவிழ்க்கும் விஷயத்தில் ராணுவம் ஒதுங்கி நிற்க முடியாது. எமது மகாநாயக்க தேரர்களுக்கு அச்சுறுத்தல் ஏற்படும் போது நாம் சும்மா இருக்க முடியாது. அரசமைப்புச் சட்டத்தின் 9வது பிரிவின்படி அவர்களைத் தடுக்கும் அதிகாரம் ராணுவத்துக்கு உண்டு. இதுபோன்ற வன்முறைச் செயல்களை பொறுத்துக் கொள்ள முடியாது. மதகுருமார்களை வைத்து குழப்பத்தை ஏற்படுத்துவதை நிறுத்த வேண்டும். இதை நான் அனுமதிக்கவே விரும்பவில்லை. இன்று மதகுருமார்கள் சிலர் போராட்டம் நடத்தி பரபரப்பை ஏற்படுத்தி வருகின்றனர். சங்கத்தினருக்கு சமய நிகழ்ச்சிகள் உள்ளன. அந்த நடவடிக்கைகளில் அவர்கள் ஈடுபட வேண்டும். பாமர மக்கள் போராட்டங்களில் ஈடுபடுவது வேறு விஷயம்.

“ஒரு பல்கலைக்கழக மாணவர் கூட தடுப்புக்காவலில் இல்லை என்பதை கல்வி அமைச்சருக்கு நினைவுபடுத்த விரும்புகிறேன். வசந்த முதலிகே 8-9 வருடங்கள் பல்கலைக்கழக மாணவராக இருந்தார். இது மிகவும் முக்கியம். நான் 21 வயதில் பல்கலைக்கழகத்தை விட்டு வெளியேறினேன். முதலிகே 31 வயதாக இருந்தாலும், அவர் இன்னும் பல்கலைக்கழக மாணவர். ஒரு மாணவருக்கு ஒரு வருடம் மட்டுமே கூடுதலாக வழங்க முடியும். அதன் பிறகு, அவர்கள் பல்கலைக்கழகத்தை விட்டு வெளியேற வேண்டும்.

“நான் ஒன்று சொல்ல விரும்புகிறேன். நானும் மனித உரிமைகளை பாதுகாக்க விரும்புகிறேன். அராஜகமும் வன்முறையும் மனித உரிமைகளை ஆக்கிரமிக்க அனுமதிக்க முடியாது. மனித உரிமைகளை வன்முறை மற்றும் அராஜகத்தை உருவாக்க பயன்படுத்த முடியாது. மனித உரிமைகள் என்ற பெயரில் வன்முறையை ஏற்படுத்துபவர்களை பாதுகாக்க முடியாது.

அரசியலமைப்பின் 14வது பிரிவு நமது அடிப்படை உரிமைகளை கோடிட்டுக் காட்டுகிறது. அரச பாதுகாப்பை உறுதி செய்வதற்காக, சட்டத்தால் பரிந்துரைக்கப்பட்ட வரம்புகளுக்குள், பொதுப் பாதுகாப்பிற்காக, அரசியலமைப்பின் பாதுகாப்பு பற்றிய உட்பிரிவுகள் உட்பட, குறிப்பாக அவை செயல்படுத்தப்படலாம். இவை அனைத்தும் கட்டுரைகள் 15/1 மற்றும் 15/2 இல் உள்ளன. இந்த வரம்புகளை மீற முடியாது.

மனித உரிமைகளைப் பாதுகாப்பவர்கள் என்று சிலர் இன்று கூறுகின்றனர். என்ன செய்தார்கள்? குறைந்த பட்சம் இவற்றை நடைமுறையில் செய்துள்ளோம். நாங்கள் சுயாதீன ஆணைக்குழுக்களை நிறுவியுள்ளோம். அதற்கு முன், சிவில் மற்றும் அரசியல் உரிமைகள் மீதான சர்வதேச உடன்படிக்கை (ICCPR) சட்டத்தை அரசாங்கம் கொண்டு வந்தது.

இவர்கள் மனித உரிமைகளை பாதுகாப்பதாக கூறினாலும் வெளிநாட்டில் இருந்து அனுப்பப்படும் பணத்தில் வாழ்கின்றனர். அதுதான் யதார்த்தம். யாரும் எழுந்து நின்று அவர்கள் செய்யவில்லை என்று சொல்ல முடியுமா? இவர்களைப் பற்றி எனக்குத் தெரியும். அவர்களுடன் இணைந்து பணியாற்றியுள்ளேன். நான் அவர்களைப் பாதுகாத்தேன். இன்று என்னைக் கத்துகிறார்கள். இந்த வகையில் நாட்டில் குழப்பத்தை ஏற்படுத்த அனுமதிக்க முடியாது.

“சட்டத்திற்கு உட்பட்டு எதையும் செய்யுங்கள். நாடாளுமன்றத்தை ஒத்திவைப்பேன் என எதிர்க்கட்சித் தலைவர் தெரிவித்துள்ளார். நான் தள்ளிப்போட மாட்டேன். நாடாளுமன்றத்தை ஒத்திவைக்க எனக்கு உரிமை இல்லை. தெருவில் கூச்சலிட்டதற்காக நான் நாடாளுமன்றத்தை கலைக்கப் போவதில்லை. கத்துபவர்கள் அல்ல பெரும்பான்மை. பெரும்பான்மையினர் மௌனமாக உள்ளனர். அந்த அமைதியான மக்களுக்கு வாழவும் உரிமைகளைப் பெறவும் உரிமை உண்டு. அந்த உரிமைகளின்படி நாம் செயல்பட வேண்டும்.

“இப்போது அவர்கள் மனித உரிமைகள் என்ற போர்வையில் காவல்துறை அதிகாரிகளை கைது செய்ய முயற்சிக்கின்றனர். காவல்துறை மனித உரிமைகளை மீறியிருக்கலாம். அவ்வாறு சிலர் செய்திருந்தால், அவர்கள் மீது வழக்குப் பதிவு செய்து, அவர்கள் குற்றவாளிகள் எனத் தெரிந்தால், அவர்கள் மீது நடவடிக்கை எடுக்க தயாராக உள்ளோம்.

அவசரநிலை மற்றும் கலவரத்தை உருவாக்குபவர்கள் மீது நடவடிக்கை எடுப்பதை தடுக்கும் வகையில் காவல்துறை மீது மனித உரிமை வழக்குகள் பதிவு செய்யப்படுகின்றன. இது மனித உரிமைகள் காரணமாக செய்யப்படவில்லை, மாறாக அவர்கள் மீது காவல்துறை நடவடிக்கை எடுப்பதை தடுக்க வேண்டும். எனவே இது தொடர்பில் ஆராயுமாறு நான் சட்டமா அதிபரிடம் கோரினேன். அப்படி செய்தால் சட்டத்தை அமல்படுத்த வேண்டும். இந்த விளையாட்டை எப்போதும் தொடர அனுமதிக்க முடியாது.

ராணுவ அதிகாரியாக இருந்தாலும் சரி, போலீஸ் அதிகாரியாக இருந்தாலும் சரி, அனைவரையும் பாதுகாக்க வேண்டும். மனித உரிமைகள் குற்றச்சாட்டுகள் பதிவு செய்யப்பட்டு எனது தலைமை பாதுகாப்பு அதிகாரியும் நீக்க முயற்சித்தார்கள். எனது வீட்டிற்கும் தீ வைக்கப்பட்டது. இதுதான் முக்கிய ஊடகத் தலைப்பு. அவர்களுக்கு எதிராக செயல்பட விரும்புகிறேன். ஆனால் இவர்கள் சென்று மனித உரிமைகள் ஆணைக்குழுவிடம் எனது பாதுகாப்பு அதிகாரியை நீக்குமாறு கோருகின்றனர்.

மெய்க்காப்பாளரில். அவர் என்ன தவறு செய்தார்? எனது பிரதான பாதுகாப்புப் பணிப்பாளரையும் நீக்க சிரச விரும்பியது. அவர் அவர்களுடன் சேரவில்லை.

“இது குறித்து நான் அறிக்கை வெளியிட்ட பின்னர், சிரச ஊடக நிறுவனம் என்னை தாக்குவதற்காக ஏழு பேரை அனுப்பியது. ஒவ்வொரு நபரிடமிருந்தும் அறிக்கைகள் எடுக்கப்படுகின்றன. துமிந்த நாகமுவ, விதர்ஷன கன்னங்கர, கலாநிதி நிர்மல் ரஞ்சித் தேவசிறி மற்றும் பலரிடமும் வாக்குமூலம் பதிவு செய்வோம். என்னைப் பற்றி பேசுவதற்கு முன், பல்கலைக்கழக மாணவர்களை ராகிங்கிலிருந்து பாதுகாக்கவும். ராகிங்கை எதிர்க்கவும். அரசாங்கத்தைப் போலவே எதிர்க்கட்சியும் இருக்க வேண்டும். ஒன்றிணைந்து இந்தப் பிரச்சினைகளைத் தீர்ப்போம் என்று நான் சொல்கிறேன். மீண்டும் வீதிக்கு வந்து அரசாங்கத்தை கவிழ்க்குமாறு கூற முடியாது.அவ்வாறானதொரு நிலை ஏற்பட்டால் அரசாங்கத்தை பாதுகாக்கும் பொறுப்பு பாதுகாப்பு படையில் உள்ள அனைவருக்கும் உள்ளது. இந்த நிறுவனங்களைப் பாதுகாக்க கோர்ப்ரல் முதல் பீல்ட் மார்ஷல் வரை அனைவரும் ஒன்றிணைந்து செயல்பட வேண்டும். இந்த சேவையில் அர்ப்பணிப்புடன் இருக்கும் முப்படையினருக்கும், காவல்துறையினருக்கும் எனது நன்றியை தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்” என்றார்.